Σήμερα θα ασχοληθούμε για το κυκλαδίτικο στυλ και τα χαρακτηριστικά του, που θα μας βοηθήσει να το φέρουμε στον χώρο μας……
Όλα τα νησιά της χώρας μας είναι μαγευτικά. Δεν το λέμε μόνο εμείς αλλά και όσοι ξένοι τουρίστες έρχονται κάθε χρόνο για να τα επισκεφτούν. Ειδικά οι Κυκλάδες, έχουν παγκοσμίως και μια ακόμα πρωτοτυπία να αναδείξουν: την αρχιτεκτονική τους!!
Ας δούμε όμως τα βασικά της χαρακτηριστικά!!
- Υπάρχει προτίμηση στις καθαρές γεωμετρικές φόρμες. Κύριο σχήμα για τα σπίτια είναι το ορθογώνιο παραλληλεπίπεδο και ο κύβος, με στρογγυλεμένες γωνίες. Ενώνονται σε συστάδες για να δημιουργήσουν τα υπέροχα χωριά των Κυκλάδων που μοιάζουν σαν ένα τεράστιο ενιαίο σύνολο. Αυτή η αδιαίρετη φόρμα που σκαρφαλώνει τις πλαγιές, ενισχύεται, από τη χρήση του λευκού ασβέστη που καλύπτει τα πάντα!!
- Οι στέγες είναι κυρίως επίπεδες, αλλά σε ορισμένα νησιά συναντάμε και υπέροχες θολωτές…
- Τα πορτοπαράθυρα είναι στενά, βαμμένα με έντονα χρώματα και με το μπλε της θάλασσας να κυριαρχεί.
- Χρησιμοποιούνται φυσικά υλικά στα δάπεδα, με προτίμηση στο βότσαλο, τη πέτρα και το ακατέργαστο ξύλο.
- Υπέροχα ξύλινα έπιπλα μικρών διαστάσεων, διακοσμούν με φειδώ τους εσωτερικούς χώρους. Πρόκειται για πραγματικά αριστουργήματα παραδοσιακής τέχνης, διάσημα σε όλο το κόσμο σαν Σκυριανά. Η Σκύρος που ανήκει στις Σποράδες, έχει επηρεάσει όλα τα νησιά του Αιγαίου στην εσωτερική διακόσμηση.
Αν θέλουμε να φέρουμε την αύρα του Ελληνικού καλοκαιριού στο εξοχικό μας ή αν θέλουμε να εντάξουμε στοιχεία του στο διαμέρισμα στη πόλη, πρέπει να προσέξουμε τις παρακάτω συμβουλές:
Τα μεγάλα έπιπλα με minimal αισθητική, συνδυάζονται αρμονικά με παραδοσιακά τεμάχια από φυσικό ξύλο, άλλοτε στους τόνους του καφέ και άλλοτε σε έντονα χρώματα. Δεν ξεχνάμε οτι μεγάλη χρήση έχουν τα χτιστά καθίσματα που κυριαρχούν σε όλα τα δωμάτια.
Μια άλλη πολύ καλή και οικονομική επιλογή είναι η χρήση του επεξεργασμένου τσιμέντου (βιομηχανικό δάπεδο), που θυμίζει τέφρα από ηφαίστειο.
Μπορούμε να τα αφήσουμε στο φυσικό τους χρώμα ή να τα βάψουμε σε λευκές και υπόλευκες αποχρώσεις. Μια άλλη επιλογή είναι απλά να τα αφήσουμε γυμνά βάφοντας τα ολόλευκα και μάλιστα χωρίς να χρησιμοποιήσουμε γύψινα στην ένωση με τους τοίχους. Αντίθετα ενώνουμε το ταβάνι με τους τοίχους αμβλύνοντας τις γωνίες στις ενώσεις.
Μάλιστα οι βαφές καλό θα είναι να έχουν ματ φινίρισμα για να θυμίζουν ασβέστη. Το εφέ θα είναι ακόμα καλύτερο αν δεν επιμείνουμε στο λείο σπατουλάρισμα αλλά αφήσουμε τους τοίχους άγριους και με ατέλειες που θα δημιουργήσουν σκιές.
Πρόκειται για δροσερά βαμβακερά, φίνα λινά και αέρινες γάζες, που καλύπτουν τα καθίσματα, σκιάζουν τα παράθυρα και κρέμονται πάνω από κρεβάτια, δημιουργώντας ρομαντικές κουνουπιέρες. Μεγάλη χρήση έχει και το καραβόπανο ειδικά σαν ύφασμα επίπλωσης σε καναπέδες και καρέκλες.
Έτσι έχουν θέση ξύλινα τέχνεργα που θυμίζουν έργα μοντέρνας τέχνης, παραδοσιακά πήλινα αγγεία στο χρώμα της τερακότας αλλά και βαμμένα ή ζωγραφισμένα σε έντονες αποχρώσεις. Επίσης πολύ όμορφες είναι και οι τοιχογραφίες με θέματα από την Αρχαία Κυκλαδίτικη και Μινωική Εποχή που μπορούν να δώσουν μια νότα “μνημειακής” αισθητικής μέσα στο μινιμαλιστικό λευκό.
Σίγουρα εκτός από τα κρεμαστά που θα χρησιμοποιήσουμε για τη διάχυση του φωτός, θα χρειαστούμε λάμπες για έμμεσο φωτισμό, αλλά και σποτ άμεσου φωτισμού για το απαραίτητο εφέ των “άγριων” τοίχων.
Από τις Ευρωπαϊκές χώρες του νότου, ως την Αμερική και την Ιαπωνία, κατασκευάζουν ολόκληρες περιοχές χρησιμοποιώντας το Ελληνικό μινιμαλισμό των νησιών των Κυκλάδων. Προσπαθούν να αποκτήσουν έτσι λίγη από τη μαγεία του τόπου μας, αλλά δυστυχώς η προσπάθεια είναι μάταια..
Πουθενά δεν ταιριάζει αυτό το στυλ περισσότερο από τη χώρα που το γέννησε και σε κανένα λαό δεν “κουμπώνει” περισσότερο από ότι στους Έλληνες!!
