In primo luogo sappiamo tutti quanto sia difficile lasciare che il resto la materia, Per fare che l'esterno non ci riguarda, la bellezza e gli standard di dove viviamo nell'impero del tempo di visualizzazione. "Se si vuole avere lo status sociale, successo della carriera, risposta erotica, media bella(esimo), imparare il segreto della bellezza ". Questo messaggio mai arrivare da qualsiasi parte.
"La bellezza" questo bene supremo per essere indicato come qualcosa che è sempre alto e fuori dal comune e banale, sembra di default ci lascia dall'esterno.
noi, ogni giorno, volgo, se ci chiedete possiamo descrivere il nostro sguardo con una breve e spietato "non del tutto fa schifo" con proporzioni non così perfetti, con curve sovrappeso o inesistenti, il naso storto, hair-porro, vitelli morbidi, i denti sporgenti, le gambe corte, la pancia flaccida, i segni sulla pelle e, comunque quello difetto porta ognuno.
effettivamente, tutti i suoni così male, quasi come giurando, soprattutto in confronto con quanto poetica ad emettere il "contrario" alla, vale a dire le espressioni che descrivono l'immagine di un "ideale bello" Human: le curve grasse, il naso classica, capelli di seta, le gambe del cast, il brillante sorriso, la pelle di porcellana, ecc ...
eppure, il primo non è esaustiva rispetto alle persone normali, le loro peculiarità, quelli che fanno il look individuale di ciascuno e, naturalmente,, molte volte, molto probabilmente, combinata con alcune delle caratteristiche "ideali".
Ogni persona è una combinazione unica di alcuni molto bello e un po 'meno di oggetti piacevoli che ognuno porta fuori o nasconde nel suo modo speciale: Tutti questi insieme costituiscono la bellezza unica e il fascino.
Su tale filosofia basata e certamente innovativo serie annuncio marca di cosmetici Colomba, che avuto il coraggio di utilizzare come modelli di donne di tutte le età e dimensioni diverse, con imperfezioni, "Panini" e le rughe e una radiazione contagiosa che sembrava dire: "Sono contento di quello che sono e non mi vergogno di mostrare!»
Nel forum online e un'indagine si stava svolgendo in parallelo con questi annunci, i risultati sono stati tristi: una percentuale molto piccola -in Francia caratteristiche erano 1%- donne (dichiarare che) bello ritrovarsi.
Tuttavia, il messaggio ottimista sul fatto che dà l'iniziativa per questi annunci, anche individuali, È che forse c'è speranza di liberarsi dal altamente repressivo, e gli standard di bellezza ingannevoli visualizzati ovunque e di procedere verso una considerazione più personale e più variamente di. Questo certamente non è facile.
Se si considera bene, gli standard di bellezza non sono solo qualcosa che un'industria di bellezza (alla moda, cosmetici, farmaci ecc) determina da cui passivamente e senza volerlo ci ha influenzati, ma che noi stessi abbiamo abbracciato, assimilare e preservare -paradoxos- nonostante molto spesso della nostra felicità personale (sembra, almeno a dire migliaia di donne che vagano ogni giorno insoddisfatto e deluso dal loro aspetto, i loro corpi, il loro peso, la loro età.)
effettivamente, gli standard di bellezza (o meglio, è più corretto parlare di attrattiva) primo gradino saldamente sul istinto di base che Darwin chiama selezione sessuale (selezione sessuale).
Le persone e gli animali scelgono il partner con il miglior materiale genetico possibile per garantire prole robusta: attrattiva è principalmente legata alla buona condizione fisica. aspetto sano, buone proporzioni del corpo e caratteristiche facciali, simmetria, Pulizia sono alcuni dei segni ambita.
Un altro aspetto interessante di criteri estetici sono -anche biologicamente fissi- la nostra tendenza a voler emulare e identificarsi con coloro che sono in forte posizione all'interno del gruppo sociale, in altre parole quelli con elevato status sociale.
Tanto più che nella situazione era post-industriale di oggi economica e lo status sociale sono forse maggiore garanzia di prosperità, anche una buona salute (migliori condizioni di vita, un più facile accesso ai medici, farmaci ecc) l'aspetto robusto, possiamo facilmente immaginare l'enorme potere dei media nel plasmare le norme attrattiva.
tutto,cosa e che appare spesso in tv, la stampa, nella pubblicità gode di elevato status sociale e quindi può potenzialmente essere utilizzato come modello e creare "moda".
Il 28enne dice Claus:
"La TV, riviste, annunci fanno un lavoro perfetto di dettare a noi ciò che è buono e attraente e io personalmente seguono questi standard, anche se non sono d'accordo su diversi. Non per qualsiasi altra ragione, naturalmente,, piuttosto perché io sono troppo pigro per cercare e configurare qualcos'altro.
Per esempio attrarre le donne con bei seni sodi ed è sul punto di anoressia. E, quest'ultimo non piace come idea e spesso litigare con le mie amiche questa occasione, ma credo alle esigenze resistere lavorare non ho appetito fare.
Ma penso che sia un po 'balbuziente mente tutto. Forse non hanno molto impatto sulla nostra vita. Voglio dire, ora che ci penso, Faccio relazioni e amo le ragazze che erano lontano da questi standard. Mi hanno tirato le altre cose su di loro, Io non so cosa .. "
Si tratta di uno sguardo maschile sul tema.
«Είναι περίεργο. Μπορώ να είμαι πάρα πολύ επιεικής με τους άλλους και να βλέπω την ομορφιά άλλων γυναικών χωρίς να κολλάω σε πρότυπα. Τις φίλες μου για παράδειγμα τις βλέπω συχνά πανέμορφες. Με τον εαυτό μου όμως λες και τα κριτήρια αλλάζουν, λες και τον βλέπω σε μεγεθυντικό και παραμορφωτικό ταυτόχρονα καθρέφτη. Κολλάω στην παραμικρή λεπτομέρεια, στην ατέλεια, στο σημάδι, το παχάκι, τις λεπτομέρειες των μαλλιών. κι εντέλει σπάνια είμαι ικανοποιημένη απ’ την εικόνα που βλέπω. Πάντα κάτι λείπει, πάντα κάτι δεν είναι όπως θα ήθελα…»
περιγράφει η Σίσσυ, 32 anni, την καθημερινή «μάχη» με την εικόνα στον καθρέφτη.
Αυτή είναι μία μάχη που διεξάγεται συνήθως ερήμην άλλων μαρτύρων. Αυτό που παραδέχονται πολλές γυναίκες είναι ότι τα πρότυπα εντέλει σε μεγάλο βαθμό οι ίδιες τα βάζουν στον εαυτό τους.
«…σε σημείο που θυμώνω όταν ο άντρας μου μου λέει ότι με βρίσκει όμορφη, ενώ εγώ δεν αισθάνομαι έτσι. Είναι λες και μου καταρρίπτει το ιδανικό, λες και με μειώνει όταν με διαβεβαιώνει ότι του αρέσω όπως είμαι, ενώ εγώ θέλω να είμαι κάπως αλλιώς, καλύτερη, τέλεια. Σαν να του λέω ότι μόνο αυτή την τέλεια επιτρέπεται να αγαπάει..»
εκπλήσσεται η Μαρία, 36 ετών με τον ίδιο της τον εαυτό.
Φαίνεται πως τα πρότυπα ομορφιάς κι ελκυστικότητας αποκτούν την ισχύ που τους δίνουμε εμείς. Πέρα από τα κριτήρια της βιολογικά «σωστής» επιλογής συντρόφου πατούν επίσης σε μεγάλο βαθμό και στον γυναικείο ναρκισσισμό και το κυνήγι της τελειότητας: «όσο δεν είμαι τέλεια δεν αξίζω τίποτα και χρειάζομαι πάντα κάτι να μου υπενθυμίζει το στόχο μου».
Για ποιο λόγο λοιπόν να σταματήσουν οι γυναίκες να διεξάγουν αυτή τη μάχη;
Για ποιο λόγο να «εγκαταλείψουν» τα πρότυπα και να επιδιώξουν να αρκεστούν σ’ αυτό που είναι, το μέτριο και ατελές;
Όσο παράδοξο κι αν ακούγεται, οι λόγοι μπορεί να είναι οι ίδιοι με αυτούς για τους οποίους αποφασίζει κανείς να κόψει το τσιγάρο, το αλκοόλ, τα ναρκωτικά!
Γιατί η προσπάθεια ταύτισης με τα πρότυπα –όταν ξεπερνάει το παιχνίδι «μ’ αρέσει πότε-πότε να φτιάχνομαι και να γίνομαι ωραία» και γίνεται καθημερινή αγωνία και προσωπική ματαίωση- δίνει μια στιγμιαία ευχαρίστηση αλλά δεν «τρέφει» ουσιαστικά.
Καθησυχάζει και ηρεμεί για λίγο αλλά αυξάνει το γενικό επίπεδο άγχους. Δημιουργεί μια αίσθηση του ανήκειν και της συναισθηματικής πληρότητας ενώ στην πραγματικότητα απλά τα υποκαθιστά.
Αν λοιπόν, αποφασίσουμε να δεχτούμε ότι η Ομορφιά δεν είναι μία αλλά πολλές και διαφορετικές, ξεκινάμε για ένα προσωπικό ταξίδι εξερεύνησης του ίδιου μας του εαυτού. e, το πρώτο πράγμα που πρέπει να διερευνήσουμε είναι η εικόνα που έχουμε γι’ αυτόν.
η κριτική ματιά;»,
ταυτίζομαι και ποιες ομοιότητες βλέπω;»,
«Ποιες φράσεις σχετικές με την εμφάνιση μου ηχούν ακόμη στ’ αυτιά μου από παλιά;». Η αμφισβήτηση των προτύπων είναι και μια περιπέτεια ενηλικίωσης. Καλούμαστε να αφήσουμε πίσω κάτι βασανιστικό αλλά οικείο και να αναλάβουμε εμείς τη φροντίδα του εαυτού μας. Καμιά φορά χρειάζεται να κάνουμε υπερβάσεις που δεν είναι πάντα εύκολες.
«Γιατί κρύβω τη θηλυκότητα μου ενώ τη νιώθω και κατά βάθος μ’ αρέσει να τη
δείχνω;»
«Γιατί απεχθάνομαι τους φαρδιούς μου ώμους αφού είμαι αθλητική
γυναίκα και μ’ αρέσει αυτό;»
Φυσικά θα ήταν απλοϊκό και παραπλανητικό να παρουσιάσει κανείς αυτή την «εξερεύνηση» σαν μια αυθόρμητη και άμεση αλλαγή. Κάθε άλλο. Υπάρχουν πολλά πρότυπα τα οποία με δυσκολία αποχωριζόμαστε και κάποια άλλα καθόλου κι οι αποχωρισμοί αυτοί είναι υπόθεση μιας ολόκληρης ζωής..
Εγκαταλείποντας την ιδέα της «ιδανικής εμφάνισης» αφήνουμε πίσω κάτι που μισήσαμε αλλά και αγαπήσαμε πολύ. Παρόλα αυτά η προσπάθεια αυτή είναι ο μόνος τρόπος να αποδεχτούμε τον εαυτό μας, να ανακαλύψουμε την ομορφιά του και να ζήσουμε πιο ειρηνικά μαζί του…
Σε αντίθεση μάλλον με ό,τι θα πίστευε κανείς, η ομορφιά και το πώς τη βλέπουμε εξαρτάται, σύμφωνα με καινούργιες επιστημονικές έρευνες, σε μεγάλο βαθμό και από την οικειότητα που αισθανόμαστε.
Όσο περισσότερο βλέπουμε ένα πρόσωπο, τόσο ο εγκέφαλος μας το «αγαπάει», είτε είναι «αντικειμενικά» όμορφο είτε όχι. Φαίνεται πως η αίσθηση του ωραίου προκαλείται περισσότερο από το γνώριμο παρά απ’ το άγνωστο.
Αν λοιπόν έχουμε την αίσθηση ότι δεν αρέσουμε πια στον(in) αγαπημένος(η) μας το πιθανότερο είναι ότι η μεταξύ μας σχέση έχει «κρυώσει» και έχουμε αποξενωθεί ο ένας απ’ τον άλλο και όχι ότι ξαφνικά ανακάλυψε ότι έχουμε ασχημύνει…
fonte : mypsychologist
custodia : Redazione Mykonos Ticker