Öncelikle hepimiz işin peşini bırakmaya ne kadar zor olduğunu biliyoruz, Dış bizi ilgilendirmez Bunu yapmak için, güzellik ve ekran zaman imparatorlukta yaşadığı standartları. "Eğer sosyal statüye sahip olmak istiyorsanız, kariyer başarısı, erotik tepki, güzel ortalama(inci), "Güzellik sırrı öğrenmek. Bu mesaj şimdiye kadar herhangi bir yerden almak.
"Güzellik" bu yüce iyi her zaman yukarı ve dışarı sıradan ve önemsiz biridir şey olarak anılacaktır, Varsayılan dışarıdan bizi terk görünüyor.
bize, gündelik, avam, Bize sorarsanız biz kısa ve acımasız bizim göz tanımlayabiliriz mükemmel değil oranlarla "değil tamamen berbat", aşırı kilolu veya var olmayan eğrileri, çarpık burun, saç pırasa, tombul buzağılar, çıkıntı yapan dişler, kısa ayaklar, sarkık karın, Derinin üzerindeki izler ve, Neyse neyi kusur her ve herkes taşır.
aslında, Hepsi çok kötü ses, Neredeyse küfür gibi, Özellikle nasıl şiirsel "karşıt" sondaj ile karşılaştırıldığında, yani bir "ideal yakışıklı" İnsan imajını tanımlayan ifadeler: etli eğrileri, klasik burun, ipeksi saç, dökme bacaklar, parlak gülümseme, porselen cilt, vb ...
ve henüz, Normal insanlara göre tanımlamaz ilk, onların tikellikler, Her ve tabii bireysel görünmesi olanlar, birçok kez, büyük ihtimalle, "İdeal" özelliklerinden bazıları ile birlikte.
Her kişi bazı çok güzel ve her ve herkes ortaya çıkarır ya kendi özel bir şekilde gizler güzel öğelerden bazıları daha az benzersiz bir bileşimidir: Tüm bu arada eşsiz güzellik ve çekicilik oluşturan.
temelli böyle bir felsefe üzerinde ve kuşkusuz reklam serisi kozmetik markası Dove çığır, Birçok farklı yaş ve boyutlarda kadınların modelleri olarak kullanmak cesaret hangi, kusurları ile, "Buns" ve kırışıklıklar ve ben neyim mutluyum ve göstermek için utanmıyorum" demek gibiydi bulaşıcı radyasyon!»
ve çevrimiçi forumlarında yapılan bir araştırmada bu reklamlarla paralel olarak yer alıyordu, Sonuçlar üzgün: Fransa özelliklere -in çok küçük bir yüzdesi vardı 1%- kadınlar (beyan) bulurlar güzel.
Ancak, iyimser mesaj bu tür reklamlar için inisiyatif veriyor, hatta bireysel, Belki çok baskıcı kurtulma orada umut olmasıdır, ve aldatıcı güzellik standartları daha kişisel ve daha çeşitli göz doğru harekete yerde ve görüntülenen. Bu kesinlikle kolay değildir.
İyi düşünün, güzellik standartları bir şey olmadığını güzellik endüstrisi (moda, bakım ürünleri, vb ilaçlar) belirler biz pasif ve istemeden bizi etkiledi ama kendimizi benimsemiş biz hangi, özümsemek ve -paradoxos korumak- Çok sık kendi kişisel mutluluk rağmen (en azından günlük tatminsiz dolaşmak kadınların binlerce söylemek görünüyor ve görünüşlerine göre kırıklığına, vücutları, ağırlıkları, yaşları.)
aslında, güzellik standartları (daha doğrusu o çekicilik bahsetmek daha doğru olur) sıkıca Darwin'in cinsel seleksiyon denen temel içgüdüsel olarak ilk taban (cinsel seçim).
İnsanlar ve hayvanlar sağlam yavrular sağlamak için mümkün olan en iyi genetik malzeme ile iş ortağı seçin: çekiciliği esas olarak iyi fiziksel durumuna bağlıdır. sağlıklı bir görünüm, İyi bir vücut orantıları ve yüz hatları, simetri, temizlik açgözlü işaret sayılabilir.
güzellik ölçütlerinin başka ilginç yönü -Ayrıca biyolojik sabitlenir- Bizim eğilim taklit ve sosyal grup içinde yüksek bir pozisyonda olanlarla tanımlamak istediğiniz, başka bir deyişle yüksek sosyal statüye sahip olanlar.
Özellikle günümüzün sanayi sonrası dönemin ekonomik durum ve sosyal statü refah belki daha garantisidir beri, hatta iyi sağlık (Daha iyi yaşam koşulları, doktorlara daha kolay erişim, vb ilaçlar) Sağlam görünüşünden, kolayca çekiciliği standartlarını şekillenmesinde medyanın muazzam gücünü tahmin edebilirsiniz.
her şey,ne ve kim sık sık TV'de görünme, basın, Reklamlarda potansiyel bir şablon olarak kullanılan ve "moda" oluşturmak edilebilir böylece yüksek sosyal statü kazanıyor ve.
28 yaşındaki Claus diyor:
"Televizyon, dergiler, reklamları iyi ve çekici olanı bize dikte için mükemmel bir iş yapmak ve ben şahsen bu standartlara uygun, Birkaç katılmıyorum rağmen. Değil tabii ki başka bir nedenle, Ben aramaya ve başka bir şey yapılandırmak için tembel ziyade çünkü.
Örneğin güzel bir firma göğüslü kadınları çekmek ve anoreksi eşiğinde. E, İkincisi bir fikir olarak sevmiyorum ve sık sık benim kız bu vesileyle kavga ama dayanamadım ihtiyaçlarına düşünüyorum Yapacak iştahım yok çalışmak.
Ama hepsi biraz kekeme aklın olduğunu düşünüyorum. Belki de hayatımızın üzerinde fazla etkisi yoktur. Şimdi Bence, demek, Ben ilişkileri yapmak ve bu standartlara uzaktı kızları seviyorum. Üzerlerinde bana başka şeyler çekti, Ne olduğunu bilmiyorum .. "
Bu konuyla ilgili bir erkeksi bir görünüm.
«Είναι περίεργο. Μπορώ να είμαι πάρα πολύ επιεικής με τους άλλους και να βλέπω την ομορφιά άλλων γυναικών χωρίς να κολλάω σε πρότυπα. Τις φίλες μου για παράδειγμα τις βλέπω συχνά πανέμορφες. Με τον εαυτό μου όμως λες και τα κριτήρια αλλάζουν, λες και τον βλέπω σε μεγεθυντικό και παραμορφωτικό ταυτόχρονα καθρέφτη. Κολλάω στην παραμικρή λεπτομέρεια, στην ατέλεια, στο σημάδι, το παχάκι, τις λεπτομέρειες των μαλλιών. κι εντέλει σπάνια είμαι ικανοποιημένη απ’ την εικόνα που βλέπω. Πάντα κάτι λείπει, πάντα κάτι δεν είναι όπως θα ήθελα…»
περιγράφει η Σίσσυ, 32 yıl, την καθημερινή «μάχη» με την εικόνα στον καθρέφτη.
Αυτή είναι μία μάχη που διεξάγεται συνήθως ερήμην άλλων μαρτύρων. Αυτό που παραδέχονται πολλές γυναίκες είναι ότι τα πρότυπα εντέλει σε μεγάλο βαθμό οι ίδιες τα βάζουν στον εαυτό τους.
«…σε σημείο που θυμώνω όταν ο άντρας μου μου λέει ότι με βρίσκει όμορφη, ενώ εγώ δεν αισθάνομαι έτσι. Είναι λες και μου καταρρίπτει το ιδανικό, λες και με μειώνει όταν με διαβεβαιώνει ότι του αρέσω όπως είμαι, ενώ εγώ θέλω να είμαι κάπως αλλιώς, καλύτερη, τέλεια. Σαν να του λέω ότι μόνο αυτή την τέλεια επιτρέπεται να αγαπάει..»
εκπλήσσεται η Μαρία, 36 ετών με τον ίδιο της τον εαυτό.
Φαίνεται πως τα πρότυπα ομορφιάς κι ελκυστικότητας αποκτούν την ισχύ που τους δίνουμε εμείς. Πέρα από τα κριτήρια της βιολογικά «σωστής» επιλογής συντρόφου πατούν επίσης σε μεγάλο βαθμό και στον γυναικείο ναρκισσισμό και το κυνήγι της τελειότητας: «όσο δεν είμαι τέλεια δεν αξίζω τίποτα και χρειάζομαι πάντα κάτι να μου υπενθυμίζει το στόχο μου».
Για ποιο λόγο λοιπόν να σταματήσουν οι γυναίκες να διεξάγουν αυτή τη μάχη;
Για ποιο λόγο να «εγκαταλείψουν» τα πρότυπα και να επιδιώξουν να αρκεστούν σ’ αυτό που είναι, το μέτριο και ατελές;
Όσο παράδοξο κι αν ακούγεται, οι λόγοι μπορεί να είναι οι ίδιοι με αυτούς για τους οποίους αποφασίζει κανείς να κόψει το τσιγάρο, το αλκοόλ, τα ναρκωτικά!
Γιατί η προσπάθεια ταύτισης με τα πρότυπα –όταν ξεπερνάει το παιχνίδι «μ’ αρέσει πότε-πότε να φτιάχνομαι και να γίνομαι ωραία» και γίνεται καθημερινή αγωνία και προσωπική ματαίωση- δίνει μια στιγμιαία ευχαρίστηση αλλά δεν «τρέφει» ουσιαστικά.
Καθησυχάζει και ηρεμεί για λίγο αλλά αυξάνει το γενικό επίπεδο άγχους. Δημιουργεί μια αίσθηση του ανήκειν και της συναισθηματικής πληρότητας ενώ στην πραγματικότητα απλά τα υποκαθιστά.
Αν λοιπόν, αποφασίσουμε να δεχτούμε ότι η Ομορφιά δεν είναι μία αλλά πολλές και διαφορετικές, ξεκινάμε για ένα προσωπικό ταξίδι εξερεύνησης του ίδιου μας του εαυτού. ve, το πρώτο πράγμα που πρέπει να διερευνήσουμε είναι η εικόνα που έχουμε γι’ αυτόν.
η κριτική ματιά;»,
ταυτίζομαι και ποιες ομοιότητες βλέπω;»,
«Ποιες φράσεις σχετικές με την εμφάνιση μου ηχούν ακόμη στ’ αυτιά μου από παλιά;». Η αμφισβήτηση των προτύπων είναι και μια περιπέτεια ενηλικίωσης. Καλούμαστε να αφήσουμε πίσω κάτι βασανιστικό αλλά οικείο και να αναλάβουμε εμείς τη φροντίδα του εαυτού μας. Καμιά φορά χρειάζεται να κάνουμε υπερβάσεις που δεν είναι πάντα εύκολες.
«Γιατί κρύβω τη θηλυκότητα μου ενώ τη νιώθω και κατά βάθος μ’ αρέσει να τη
δείχνω;»
«Γιατί απεχθάνομαι τους φαρδιούς μου ώμους αφού είμαι αθλητική
γυναίκα και μ’ αρέσει αυτό;»
Φυσικά θα ήταν απλοϊκό και παραπλανητικό να παρουσιάσει κανείς αυτή την «εξερεύνηση» σαν μια αυθόρμητη και άμεση αλλαγή. Κάθε άλλο. Υπάρχουν πολλά πρότυπα τα οποία με δυσκολία αποχωριζόμαστε και κάποια άλλα καθόλου κι οι αποχωρισμοί αυτοί είναι υπόθεση μιας ολόκληρης ζωής..
Εγκαταλείποντας την ιδέα της «ιδανικής εμφάνισης» αφήνουμε πίσω κάτι που μισήσαμε αλλά και αγαπήσαμε πολύ. Παρόλα αυτά η προσπάθεια αυτή είναι ο μόνος τρόπος να αποδεχτούμε τον εαυτό μας, να ανακαλύψουμε την ομορφιά του και να ζήσουμε πιο ειρηνικά μαζί του…
Σε αντίθεση μάλλον με ό,τι θα πίστευε κανείς, η ομορφιά και το πώς τη βλέπουμε εξαρτάται, σύμφωνα με καινούργιες επιστημονικές έρευνες, σε μεγάλο βαθμό και από την οικειότητα που αισθανόμαστε.
Όσο περισσότερο βλέπουμε ένα πρόσωπο, τόσο ο εγκέφαλος μας το «αγαπάει», είτε είναι «αντικειμενικά» όμορφο είτε όχι. Φαίνεται πως η αίσθηση του ωραίου προκαλείται περισσότερο από το γνώριμο παρά απ’ το άγνωστο.
Αν λοιπόν έχουμε την αίσθηση ότι δεν αρέσουμε πια στον(içinde) αγαπημένος(η) μας το πιθανότερο είναι ότι η μεταξύ μας σχέση έχει «κρυώσει» και έχουμε αποξενωθεί ο ένας απ’ τον άλλο και όχι ότι ξαφνικά ανακάλυψε ότι έχουμε ασχημύνει…
kaynak : mypsychologist
gözaltı : Editoryal Takım Mykonos Ticker